عفونت های مجاری ادراری بیمارستانی: عوامل ایجاد کننده، فاکتور های مستعد کننده و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در بیمارستان قائم مشهد

هدف: عفونت های اکتسابی مجرای ادراری با منشا بیمارستانی (nautis)، عفونت های شایعی در محیط بیمارستانی هستند. به علت وسیع بودن طیف باکتریال عفونت های ادراری و شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی بر آن شدیم تا عوامل انتشار، مقاومت آنتی بیوتیکی و فاکتور های خطر مرتبط با این عفونت را دربیمارستان قائم، مشهد از1389 تا سال 1391 بررسی بکنیم. روش بررسی: مطالعه حاضر در بازه زمانی 1389تا 1391 بر اساس جداسازی و شناسایی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه-های ایجاد کننده عفونت های ادراری بیمارستانی صورت گرفت و اطلاعات بیمار از قبیل سن، جنسیت، علائم و نشانه های بیماری در چک لیست های معتبر جمع آوری گردید. یافته ها: بین 647 بیمار با عفونت بیمارستانی، درجه شیوع عفونت های ادراری بیمارستانی در طول این مدت، (102)، 17% بود. بیشترین میکرو ارگانیسم ایزوله شده گونه های کاندیدا 20% بودند و  به دنبال آن اشریشیا کلی 16/3%، گونه های کلبسیلا 15/4%، انتروکوک و اسینتوباکتر 14/5% بود. در میان مقاومت آنتی بیوتیکی53/8% از ایزوله های اشریشیا کلی به آمپی سیلین و سفی پیم مقاوم بودند. 66/6% از ایزوله های اسینتوباکتر به سیپروفلوکساسین، سفتریاکسون و سفوتاکسیم مقاوم بودند. در این مطالعه بیمارانی که این فاکتورهای تهاجمی مانند کاتتر ادراری، کاتتر درون عروقی را در دراز مدت دریافت کرده بودند نسبت به عفونت بسیار حساس تر بودند. بحث و نتیجه گیری: در میان ایزوله ها تقریبا 46% مقاومت چنددارویی به 3 عامل یا بیشتر را داشتند. در این مطالعه آنتی- بیوتیک های موثر در درمان عفونت های ادراری، نیتروفورانتوئین و نوروفلوکساسین بودند.